Κυριακή 25 Ιουλίου 2010

ΓΙΩΤΑ....


.........δέκα χρόνια πριν,

μάρτιος,

ξημερώματα,

ξεψυχάει

φεύγει η ψυχή της από το σώμα,

πεθαίνει μόνη,

μπροστά στα μάτια

του μονάκριβου μικρού παιδιού της....

ΠΑΝΤΑ

ΠΑΝΤΟΤΕ

ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ

ΧΑΣΚΕΙ ΑΝΟΙΧΤΗ Η ΠΛΗΓΗ ....

Ο ΠΟΝΟΣ ΠΟΥ ΧΑΡΑΚΩΣΕ

ΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ ΤΗΣ

ΤΗΝ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΣΤΙΓΜΗ

ΠΡΙΝ ΤΗΝ ΕΞΟΔΟ

ΒΛΕΠΟΝΝΤΑΣ

ΤΑ ΜΑΤΙΑ

ΤΟΥ ΜΟΝΑΚΡΙΒΟΥ ΓΥΙΟΥ ΤΗΣ .....

ΤΙ ΣΚΕΦΤΗΚΕΣ ΓΙΩΤΑ ; ; ;


υγ. ευχαριστώ BILSOT για την φωτογραφία σου,
μου * μίλησε* και αυτή ... μαύρη γη κάτω κόσμος
που φιλοξενεί το πεθαμένο σώμα,
γαλάζιος ουρανός ψηλά που κατοικεί η ψυχή της .
.....Η ΨΥΧΗ ΤΗΣ ΓΙΩΤΑΣ .....




Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου