.........δέκα χρόνια πριν,
μάρτιος,
ξημερώματα,
ξεψυχάει
φεύγει η ψυχή της από το σώμα,
πεθαίνει μόνη,
μπροστά στα μάτια
του μονάκριβου μικρού παιδιού της....
ΠΑΝΤΑ
ΠΑΝΤΟΤΕ
ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ
ΧΑΣΚΕΙ ΑΝΟΙΧΤΗ Η ΠΛΗΓΗ ....
Ο ΠΟΝΟΣ ΠΟΥ ΧΑΡΑΚΩΣΕ
ΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ ΤΗΣ
ΤΗΝ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΣΤΙΓΜΗ
ΠΡΙΝ ΤΗΝ ΕΞΟΔΟ
ΒΛΕΠΟΝΝΤΑΣ
ΤΑ ΜΑΤΙΑ
ΤΟΥ ΜΟΝΑΚΡΙΒΟΥ ΓΥΙΟΥ ΤΗΣ .....
ΤΙ ΣΚΕΦΤΗΚΕΣ ΓΙΩΤΑ ; ; ;
υγ. ευχαριστώ BILSOT για την φωτογραφία σου,
μου * μίλησε* και αυτή ... μαύρη γη κάτω κόσμος
που φιλοξενεί το πεθαμένο σώμα,
γαλάζιος ουρανός ψηλά που κατοικεί η ψυχή της .
.....Η ΨΥΧΗ ΤΗΣ ΓΙΩΤΑΣ .....
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου