Πέμπτη 1 Σεπτεμβρίου 2011

Οταν ένας Δρόμος Τελειώνει....



Ενώ Εσύ Είσαι στην Εντατική
Εγώ Βλέπω , ακούω, διαβάζω, μιλάω , περπατάω ...
Ενώ Εσύ Κοιμάσαι
Εγώ δεν βλέπω όνειρα ...
Ενώ Εσύ Φεύγεις,
ο πόνος του αποχωρισμού τρυπάει τα κόκαλα μου
να τα σημαδέψει για πάντα ....
μέχρι να ξαναειδωθούμε ;;;


Αγαπημένε μου Πατέρα
είμαι περήφανη που είμαι κόρη σου...

Δευτέρα 20 Ιουνίου 2011

ΕΙΝΑΙ ΜΙΚΡΗ Η ΖΩΗ !



Η αλήθεια είναι πως κανένας δεν μπορεί
να βάλει στη θέση τους τα χρόνια που έχασες
και κανένας δεν μπορεί να σου δώσει
πίσω τη ζωή σου.
Η ηλικία σου θα ακολουθήσει τη ροή της
όπως ακριβώς ξεκίνησε ,
χωρίς επιστροφή, ούτε στάση,
αθόρυβα και χωρίς τίποτα να μπορεί
να επιβραδύνει την ταχύτητα της.
Τίποτα δε θα μπορέσει να επιμηκύνει
την πορεία της,
είτε είσαι βασιλιάς με όλη την εξουσία στα χέρια σου,
είτε ο τελευταίος υπήκοος.
Με το που θα ξεκινήσει ,
καμιά δύναμη δε θα μπορέσει να την κάνει
να προχωρεί πιο αργά
ή να παρεκκλίνει της πορείας της.

Τι θα συμβεί ;;

Εσύ θα είσαι πολυάσχολος,
η ζωή θα τρέχει
και κάποια στιγμή ο θάνατος ,
είτε το θέλεις είτε όχι ,
θα εμφανισθεί και θα πρέπει
να τα αφήσεις όλα
και να τον ακολουθήσεις.

...καταρτίζεις μακροπρόθεσμα σχέδια
κάνοντας το μεγαλύτερο σφάλμα που υπάρχει :
αναβάλλεις να ζήσεις.
Κρατάς προσδοκίες μετέωρες στο αύριο
και καταστρέφεις το σήμερα.
Στηρίζεσαι σε εκείνο που ανήκει στην τύχη
και αφήνεις ανεκμετάλλευτο
εκείνο που εξαρτάται από σένα.
Τι επιδιώκεις;;
Για τι πράγμα προετοιμάζεσαι ;;
Τα μελλοντικά είναι και αβέβαια .
Τη στιγμή ζήσε.
Αυτό διακηρύσσει και ο μεγαλύτερος
από τους ποιητές ο Βιργίλιος

<< ... Η κ α λ ύ τ ε ρ η της ζ ω ή ς η μ έ ρ α

των δ ύ σ τ υ χ ω ν θ ν η τ ώ ν ,

Π ρ ώ τ η πάντα δ ρ α π ε τ ε ύ ε ι .... >>


* ΛΕΥΚΙΟΣ ΑΝΝΑΙΟΣ ΣΕΝΕΚΑΣ

Σάββατο 15 Ιανουαρίου 2011

Τρίτη 11 Ιανουαρίου 2011

Τρίτη 6 Ιουλίου 2010, Αφγανισταν...




Μπαλώνει λακκούβες έξω από την Καμπουλ,
ελπίζοντας στον οβολό των διερχομένων οχημάτων,
κι όμως
επιμένει να έχει τα νυχάκια της βαμμένα : αυτή
η λεπτομέρεια γυναικείας κοκεταρίας
μεταφράζεται σε ΘΕΛΗΣΗ για ζωή ,
παρά τις κακουχίες.

Στο πρόσωπο της μικρής Αφγανής ,
αντικρίζουμε το ΕΝΑ δισεκατομμύριο ΠΑΙΔΙΩΝ
που δεν έχουν τα στοιχειώδη για να επιβιώσουν,
το 1,5 δισεκατομμύριο ΠΑΙΔΙΩΝ που απειλούν
η βία και ο πόλεμος,
τα 150 εκατομμύρια παιδιά που υποχρεούνται
να δουλεύουν για να ζήσουν .

Και παραδόξως,

παίρνουμε θάρρος

απ΄ το βλέμμα της.


* Γ.ΤΣ. Καθημερινή της Κυριακής



Δευτέρα 10 Ιανουαρίου 2011

Indira, 7 ετών , Νεπαλ




Μένει με την οικογένεια της σε μια καλύβα κοντά στο Κατμαντού.
Κοιμούνται όλοι στο ίδιο δωμάτιο - οι γονείς στο μοναδικό κρεβάτι, εκείνη και τα αδέλφια της στο πάτωμα.


Άρχισε να δουλεύει σε ηλικία μόλις τριών ετών, σε ορυχεία γρανίτη.


Εκεί εργάζονται περίπου 150 παιδιά ακόμη, από την περιοχή.
Μέσα στα επόμενα χρόνια είναι πολύ πιθανό να χάσει την όραση της- δεν φοράει προστατευτικά γυαλιά όταν χτυπάει με το σφυρί της το ορυκτό.
Μετά τη δουλειά , βοηθάει τη μητέρα της στο καθάρισμα και το μαγείρεμα.
Το απόγευμα πηγαίνει στο σχολείο , που βρίσκεται σε απόσταση μισής ώρας από το σπίτι της με τα πόδια.
Ονειρεύεται να γίνει χορεύτρια .




* Αχ, Αφροδίτη, αχ......
* Καθημερινή της Κυριακής.

Κυριακή 9 Ιανουαρίου 2011

ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΣ...



Γενάρης του θρόνου του χειμώνα
Γενάρης της λευκής σελίδας
της λευκής ομίχλης
της λευκής μορφής που αναδύεται
από τις κρυσταλλιασμένες λίμνες

Γενάρης του απολογισμού και της μνήμης
Γενάρης του χρόνου και της τυραννίας του,
Γενάρης του κωνσταντινάτου μέσα στην αφράτη βασιλόπιτα,

Γενάρης της ελπίδας για θησαυρούς άφθορους

Γενάρης της συντριβής μπροστά στους ισχνούς μύες μας
να δαμάσουν χρόνο και πάθη

Γενάρης της πρόσκλησης για φίλιωμα με τα τέταρτο ψηφίο
της τετραψήφιας χρονολογίας ,

Γενάρης της καρδιάς που αντιστέκεται στους πάγους,

Γενάρης των υδάτων, που συναντούν τα δάκρυα,

Γενάρης του Πατρός, που ακόμη ελπίζει,
Γενάρης του Υιού , που ακόμη πασκίζει,
Γενάρης του Πνεύματος, που διαλύει τους μύθους,

Γενάρης της αρχής, της ελπίδας, της μελαγχολίας,
Γενάρης της αρχέγονης ανάγκης για νέο ξεκίνημα,

Γενάρης του φωτοστέφανου του νέου ενιαυτού ,
Γενάρης της χρηστότητας του νέου εαυτού

Γενάρης της προσδοκίας του Θεού,
αδιαλείπτως και αιωνίως.



* Ηλίας Λιαμής Τα Μυστικά του Καιρού



Πέμπτη 6 Ιανουαρίου 2011

Παρασκευή 31 Δεκεμβρίου 2010

ΒΙΑΣΤΙΚΟ ΓΡΑΜΜΑ ΣΤΟΝ ΑΓ. ΒΑΣΙΛΗ...




Άγιε μου Βασίλη..

καλέ μου Αη Βασίλη

των παιδικών μου χρόνων,

τότε που σου έγραφα

ζητώντας

παιχνίδια και βιβλία

γιατί,

τότε δεν ήξερα ...

τότε, ο μόνος δρόμος

που γνώριζα και περπατούσα

ήταν ο δρόμος της γειτονιάς μου ,

ΕΝΩ τώρα,

μετά από αμέτρητους δρόμους

έμαθα νομίζω ...

ο κόσμος μας δεν είναι

όμορφος κόσμος, ηθικός ,

αγγελικά πλασμένος...

και έτσι , σκέφτηκα ,

τόσα χρόνια μετά,

να σου γράψω πάλι..

ΔΕΝ θέλω παιχνίδια ή βιβλία

ΘΕΛΩ
ΣΕ ΠΑΡΑΚΑΛΩ
ΝΑ ΚΑΝΕΙΣ
ΠΟΛΛΑΠΛΑΣΙΑΣΜΟ

σε παρακαλώ ΠΟΛΛΑΠΛΑΣΙΑΣΕ

την αγάπη στις καρδιές
και στις σκέψεις μας,

τα χαμόγελα στα χείλη
και στα μάτια μας ,

τις Καλημέρες ,

τις Ελπίδες,

τα Όνειρα,

επειδή νομίζω ότι
δεν μπορείς να εξαφανίσεις
τις ασθένειες ,

σε Παρακαλώ πολλαπλασίασε

Καλούς και Ηθικούς γιατρούς

σαν τον Αυξέντιο Καλαγκο

ή τον Δαμιανό Σακκα

Πολλαπλασίασε

τους ευσυνείδητους ερευνητές
των φαρμάκων για τις αρρώστιες
που μας θερίζουν σαν στάχυα ,

σε παρακαλώ
πολλαπλασίασε

τους Εθελοντές παντού

για τις , όπου γης
ανάγκες των συνανθρώπων μας,

Πολλαπλασίασε

αυτούς
που δίνουν με το δεξί τους
χωρίς να το γνωρίζει
το αριστερό τους,

το Φως σε όλους
τους Δρόμους της ζωής μας

και τη Δύναμη στη θέληση μας
να μην εγκαταλείπουμε ποτέ
ΟΛΟΥΣ και ΟΛΑ
που έχουν ανάγκη
την αγάπη μας
την αγκαλιά μας και
την προστασία μας
αρχής γενομένης από τα παιδιά

και πιο πολύ τα παιδιά
που δεν ξέρουν
να σου γράφουν γράμματα
γιατί είναι Αναλφάβητα
γιατί εργάζονται σε.. δουλειες
γιατί ζητιανεύουν
γιατί πονάνε,
γιατί κακοποιούνται,
γιατί περπατάνε δέκα χιλιόμετρα
για
ΕΝΑ ΠΟΤΗΡΙ
ΚΑΘΑΡΟ (ΙΣΩΣ) ΝΕΡΟ


Σε παρακαλώ Αγιε Βασίλη
Πολλαπλασίασε .........
οχι μόνο απόψε
αλλά Κάθε Μέρα
της καινούριας χρονιάς
σε παρακαλώ
ΠΟΛΛΑΠΛΑΣΙΑΣΕ ...





















Κυριακή 26 Δεκεμβρίου 2010

Aγαπητοί μου e-φίλοι...


ΑΠΟ ΚΑΡΔΙΑΣ

ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΠΟΛΥ

ΓΙΑ ΤΙΣ ΕΥΧΕΣ ΣΑΣ

ΠΟΥ ΣΤΕΛΝΕΤΕ ή

ΑΝΤΕΥΧΕΣΤΕ ΠΡΟΣ ΕΜΕΝΑ

ΘΕΛΩ ΝΑ ΓΝΩΡΙΖΕΤΕ

ΟΤΙ ΟΙ ΕΥΧΕΣ ΜΟΥ

ΣΤΟΝ ΚΑΘΕΝΑ ΑΠΟ ΕΣΑΣ

ΓΡΑΦΤΗΚΑΝ,

ΟΧΙ ΤΥΠΙΚΑ

ΑΛΛΑ ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΑ

ΓΙΑΤΙ ΕΙΣΤΕ ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ

ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΤΑ ΙΣΤΙΟΛΟΓΙΑ

ΠΟΥ ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΩ

ΚΑΙ ΤΑ ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΩ

ΕΠΕΙΔΗ ΕΚΕΙΝΗ

ΤΗΝ ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ

ΠΟΥ ΕΙΔΑ ή ΔΙΑΒΑΣΑ

ΤΟ ΚΑΘΕΝΑ ΑΠΟ ΑΥΤΑ

*ΕΙΔΑ* ΚΑΤΙ

ΝΑ ΜΕ ΑΓΓΙΖΕΙ

ΝΑ ΜΕ ΣΥΓΚΙΝΕΙ

ΝΑ ΜΟΥ ΔΙΝΕΙ ΧΑΡΑ

ΝΑ ΜΟΥ ΔΙΝΕΙ
*ΤΡΟΦΗ ΓΙΑ ΣΚΕΨΗ *

ΝΑ ΜΕ ΠΛΗΡΟΦΟΡΕΙ

ΝΑ ΜΟΥ *ΔΕΙΧΝΕΙ*

ΝΑ * ΜΙΛΑΕΙ *
ΑΠΟ ΤΑ ΜΑΤΙΑ
ΣΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ ΚΑΙ
ΣΤΟ ΜΥΑΛΟ ΜΟΥ

ΝΑ ΜΕ ΣΤΗΡΙΖΕΙ
ΣΤΗΝ ΟΛΙΓΟΠΙΣΤΙΑ ΜΟΥ
ΣΤΟΝ ΦΟΒΟ ΚΑΙ
ΤΑ ΣΚΟΤΑΔΙΑ ΜΟΥ

ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΠΟΛΥ
ΟΛΟΥΣ ΠΟΥ *ΥΠΑΡΧΕΤΕ*
ΜΕΣΑ ΣΕ ΑΥΤΟ ΤΟ *ΚΟΥΤΙ*

ΠΑΛΙ ΘΑ ΕΥΧΗΘΩ
ΠΡΟΣ ΟΛΟΥΣ ΕΣΑΣ
ΤΗΝ ΜΟΝΑΔΙΚΗ
ΑΝΘΡΩΠΙΝΗ ΕΥΧΗ
ΠΟΥ ΠΙΣΤΕΥΩ
ΥΓΕΙΑ ΚΑΙ ΑΓΑΠΗ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ
ΓΙΑ ΤΟΝ ΚΑΘΕ ΕΝΑ ΑΠΟ ΕΣΑΣ
ΓΙΑ ΤΙΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΕΣ ΣΑΣ
ΓΙΑ ΤΑ ΑΓΑΠΗΜΕΝΑ ΣΑΣ ΠΡΟΣΩΠΑ

ΚΑΛΕΣ ΚΑΙ ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΕΣ
ΗΜΕΡΕΣ ΝΑ ΣΑΣ ΧΑΡΙΖΕΙ
Η ΑΓΑΠΗ ΠΟΥ ΓΕΝΝΗΘΗΚΕ
ΜΕ ΤΗΝ ΓΕΝΝΗΣΗ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ


ΥΓ.1. τα ιστιολόγια που παρακολουθώ
μέχρι σήμερα είναι 185 ,
φαίνονται πολλά...
αλλά είναι σαν τα βιβλία
της βιβλιοθήκης μου
είναι περίπου 2.500
αυτό ΣΗΜΑΙΝΕΙ
ότι ενώ δεν τα διαβάζω
όλα καθημερινά
ΤΟ ΚΑΘΕ ΕΝΑ ΑΠΟ ΑΥΤΑ
ΕΧΕΙ ΤΗΝ ΔΙΚΗ ΤΟΥ ΑΞΙΑ
στον Δρόμο της Ζωής μου.


ΥΓ.2. έχει χαλάσει η επιλογή
γραμματοσειράς
και επειδή δεν γνωρίζω
πως διορθώνεται
εμφανίζονται έτσι
τα γραμμένα

Σάββατο 25 Δεκεμβρίου 2010

25 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ


Ο Πατήρ ευδόκησεν

ο Λόγος σάρξ εγένετο

και η Παρθένος έτεκε

Θεόν ενανθρωπήσαντα

Αστήρ μηνύει

Μάγοι προσκυνουσι

Ποιμένες θαυμάζουσι

και η κτίσις αγάλλεται
..........................
με το όνομα Του

άνοιξαν διάπλατα οι πόρτες

του Παραδείσου ,

στάλθηκε το Άγιο Πνεύμα

οι δούλοι έγιναν ελεύθεροι

οι εχθροί,

οι γιοί,

οι ξένοι,

έγιναν κληρονόμοι ,

οι άνθρωποι άγγελοι.

Γιατί λέγω άγγελοι ;

Ο θεός έγινε άνθρωπος ,

και ο άνθρωπος Θεός

....το μεσότοιχο

γκρεμίστηκε,

ο φραγμός καταλύθηκε

τα διαιρεμένα ενώθηκαν,

το σκοτάδι σβήστηκε

το Φως έλαμψε...


* Αγ. Ιωάννου Χρυσοστόμου

* Η φωτογραφία του Νεκταριου Μαμαη

Πέμπτη 23 Δεκεμβρίου 2010

άραγε.......


αραγε η Χριστού - γέννα

γεννάει την ΑΓΑΠΗ στις καρδιές

και το μυαλό όλων των ανθρώπων ; ;

και για όλα τα πλάσματα

αυτού του κόσμου ;;

********************
ΑΝΑΤΡΙΧΙΑΣΤΙΚΟ εγκλημα
εις βάρος σκύλου στο κέντρο της Πάτρας!

Σήμερα 21 Δεκεμβρίου
τα μάτια των περαστικών
της οδού Παπαφλέσσα
έμειναν ορθάνοιχτα
από τον τρόμο ,
αφου από τις 6 περίπου το πρωί
σκύλος που πρώτα
είχε δηλητηριαστεί,
είχε επιδεικτικά σφηνωθεί
σε όρθια θέση
σε διχάλα δέντρου
ώστε να είναι ορατός
από τους περίοικους.

Δευτέρα 20 Δεκεμβρίου 2010

ΣΗΜΕΡΑ ΠΗΓΑ ΣΤΗΝ ΕΦΟΡΙΑ...



- γιατί με καλέσατε ;
τα τελευταία χρόνια
μου ήπιατε όλο το αίμα

- σου έχουν μείνει τρεις σταγόνες,
τις θέλουμε κι αυτές.....

- !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

- και αυτούς που θάπρεπε....και δεν....
τους καλέσατε και αυτούς ;

- δεν είναι δική σου δουλειά αυτό,
μεγάλη γλώσσα έχεις. !

************************

Αυτά εδώ είναι τα λόγια του Εκκλησιαστή
Ματαιότης ματαιοτήτων,
είπε ο Εκκλησιαστής,
ματαιότης ματαιοτήτων,
τα πάντα ματαιότης.

ποιό είναι το κέρδος του ανθρώπου
που μοχθεί αδιάκοπα
κάτω από τον ήλιο ;

οι γενιές φεύγουν και έρχονται,
όμως η γη παραμένει στους αιώνες
ο ήλιος ανατέλλει και δύει
κι όλο τρέχει προς το σημείο
απ όπου ανέτειλε.
κατά τον νοτιά φυσούν οι άνεμοι
κι ύστερα προς τον βοριά
τραβάνε στριφογυρίζοντας
αδιάκοπα και πάντα επιστρέφουν.

όλα τα ποτάμια χύνονται στη θάλασσα
όμως η θάλασσα δεν πλημμυρίζει.
στον τόπο όπου ξεκίνησαν
εκεί γυρίζουν πάλι.

τα πάντα χρειάζονται μόχθο πολύ.
κι ο άνθρωπος δεν βρίσκει
τρόπο να τα περιγράψει.
τα μάτια του
δεν χορταίνουν να βλέπουν
και τ αυτιά του
δεν χορταίνουνε να ακούν.

Ο,τι υπήρξε θα ξαναυπάρξει
κι ό,τι έγινε θα γίνει κάποτε ξανά.
τίποτε δεν είναι καινούριο
πάνω σε αυτή τη γη.
όποιος θα μιλήσει και θα πει
Δες κάτι καινούριο ,
θα λάβει την απάντηση ,
πως αυτό υπήρξε εδώ κι αιώνες
πριν από μας.

Τα περασμένα κανείς
δεν τα θυμάται.
Κι όσα θα συμβούν
θα σβήσουν
απ τη μνήμη των ανθρώπων,
που θα΄ρθουν ύστερα από μας .

τα είδα όλα όσα διαδραματίζονται
κάτω απ τον ήλιο
και διαπίστωσα
πως όλα ήταν
μάταια κι εφήμερα.
Ο,τι στράβωσε δεν γίνεται
να ισιώσει
κι ό,τι λείπει
δεν μπορεί να μετρηθεί.

Σκέφτηκα λοιπόν ,
πως έγινα μέγας και τρανός ,
πως γνώρισα δόξες
και συγκέντρωσα τόσες γνώσεις,
που ξεπέρασα όλους
όσοι έζησαν πριν από μένα
στην Ιερουσαλήμ.
Αρα ήταν καιρός
να ερευνήσω ,
με όλη μου την ψυχή,
την ανθρώπινη
σοφία και γνώση.

Ο νους μου γνώρισε πολλά
και έμαθε πολλά.
Μελέτησα τη μωρία
και τα λάθη των ανθρώπων,
ώσπου κατάλαβα
πως όλα αυτά
Είναι ένα τίποτα .

Γιατί μέσα στην πολλή σοφία
κρύβεται θλίψη πολλή.
Κι όποιος
τις γνώσεις του πληθαίνει ,
τα βάσανά του μεγαλώνει.

*********************
ακόμη και χωρίς αίμα
ΠΑΝΤΑ ΕΛΠΙΖΩ .

*********************

* Η φωτογραφία του πίνακα
του Α. Ακριθάκη

* Εκκλησιαστής.
Μετάφραση Αλεξ. Ισαρης
Ολκός 1998.

O Δρόμος των atenistas !



ΟΛΟΙ ΟΙ ΔΡΟΜΟΙ

ΣΥΓΧΩΝΕΥΟΝΤΑΙ

ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ ΣΟΥ ,

ΟΛΕΣ ΟΙ ΓΕΙΤΟΝΙΕΣ

ΣΥΓΧΩΝΕΥΟΝΤΑΙ

ΣΤΗ ΓΕΙΤΟΝΙΑ ΣΟΥ.

********************

* ΚΩΣΤΑΣ ΜΟΝΤΗΣ

* ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ: ΕΛΕΝΑ ΛΥΓΚΟΥ

atenistas ! ! !



ΣΤΗΝ ΠΡΟΣΕΥΧΗ ΜΟΥ

ΑΝΘΡΩΠΙΝΗ ΘΑΛΑΣΣΑ

ΦΕΓΓΕΙ ΤΙΣ ΝΥΧΤΕΣ.


**************

* ΕΛΕΝΗ ΚΟΝΙΑΡΕΛΗ-ΣΙΑΚΗ

* ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ:ΕΛΕΝΑ ΛΥΓΚΟΥ

Κυριακή 19 Δεκεμβρίου 2010

Τα πάντα....



Γλυκός ο ύπνος του δουλευτή ,
που έχει λίγα για να φάει.
Εκείνος που έβαλε στόχο να πλουτίσει,
δεν μπορεί να κλείσει μάτι.
είδα κάτι κακό σε αυτή τη γη:
Είδα τα πλούτη που φυλάγονταν
με κόπο
να φέρνουν συμφορές
σε αυτούς που τα κατείχαν.
Έρχεται μία ώρα κακή,
που όλα τα πλούτη γίνονται καπνός.
Κάθε άνθρωπος βγαίνει γυμνός
απ΄την κοιλιά της μάνας του,
κι έτσι γυμνός στο χώμα επιστρέφει
τίποτε απ όσα απέκτησε
με μύριους κόπους
δεν μπορεί να πάρει.
Κι αυτό βέβαια είναι πολύ οδυνηρό,
γιατί φεύγουμε όπως ήρθαμε.
Ποιό είναι λοιπόν το κέρδος μας,
αφού μοχθούμε για ένα τίποτα ;
Όλες οι μέρες
του αχόρταγου ανθρώπου
είναι βυθισμένες
στο σκοτάδι, στο πένθος,
στην οργή και στις σκοτούρες.
Να λοιπόν τι θεωρώ καλό
για τον άνθρωπο :
Να τρώει, να πίνει και
να χαίρεται τ΄αγαθά των κόπων του
όλες τις μέρες
που του χάρισε ο Θεός.
αυτό είναι το μερίδιο του
πάνω σε αυτή τη γη.
Όταν κάποιος έχει πλούτη κι αγαθά
που μπορεί να τα χαίρεται
απολαμβάνοντας τους καρπούς
των κόπων του ,
αυτό είναι δώρο του Θεού.
Ο άνθρωπος αυτός δεν βασανίζεται
με τα προβλήματα του,
γιατί ο Θεός του επέτρεψε
να χαίρεται το καθετί
με όλη του την καρδιά.



* Εκκλησιαστής.
Μετάφραση Αλεξ. Ισαρης


* Η φωτογραφία είναι από http://www.flickr.com/photos/50121543@N07/5251584031/" title="3 member familly (τριμελής οικογένεια) by dimitil

Για τον Α. Παπαδιαμάντη...

διάβασα πρόσφατα το εξής:

κάποτε, παραμονή Χριστουγέννων,

ένας ζητιάνος πήγε στην εφημερίδα

Ακρόπολις , και έδινε

κάτι χαρτιά στον διευθυντή της,

ο οποίος θέλησε να του δώσει

φιλοδώρημα , ΑΛΛΑ ........

κατάλαβε ότι δεν ήταν ζητιάνος

ΗΤΑΝ ο ΠΑΠΑΔΙΑΜΑΝΤΗΣ

που του έφερνε διηγήματα

Χριστουγεννιάτικα ,

για να περάσει τις γιορτές.



* Το έγραψε ο Απ. Διαμαντής

* Φύρδην-Μίγδην,
αγαπώ τον Α. Παπαδιαμάντη ,
Καλά Χριστούγεννα !




Τι ; ; ; ; ; ; ;


Που πηγαίνουν οι σκύλοι ,

είπατε ,

απρόσεχτοι άνθρωποι ; ;

Πηγαίνουν στις δουλειές τους .


* Σ. Μπωντλαιρ
Η μελαγχολία του Παρισιού.

**************
**************
**************

Ένα *βαρελόσκυλο* εξω από το χωριό

στο νησί ...μεσα στο

*φυσικό* του περιβάλλον :

τσίγκινο βαρέλι, αλυσίδα και

βρώμικο νερό μέσα στο παλιό λάστιχο .

Μια «ράτσα» σκύλων

διαφορετική από τις άλλες ,

με όνομα, κοινό μυστικό

για τους κατοίκους του νησιού:

«Βαρελόσκυλα».

έλαβαν το όνομά τους

από τα… σκουριασμένα βαρέλια

στα οποία ζουν αλυσοδεμένα

σε διάφορα σημεία του νησιού

με σκοπό να χρησιμοποιούνται

ως «ζωντανοί φράχτες»

που αποτρέπουν

με τα γαυγίσματά τους

την είσοδο των κατσικιών

σε καλλιεργήσιμες εκτάσεις

και αυλές.

Δεμένα με πολύ κοντές αλυσίδες

στην ύπαιθρο ή κοντά σε

επαρχιακούς δρόμους,

με μόνη προστασία ένα

τσίγκινο βαρέλι ολομόναχα,

χωρίς κανένας ιδιοκτήτης

να αναλαμβάνει την ευθύνη

γι’ αυτά.

πολλά έχουν τυφλωθεί

ή υποφέρουν από ασθένειες,

πολλά ζουν χωρίς νερό ή

με νερό… πράσινου χρώματος,

Οι κτηνοτρόφοι

χρησιμοποιούν

τα “βαρελόσκυλα”

ως ζωντανά εργαλεία

και αν κάποιος τολμήσει

να τους εναντιωθεί,

τον προπηλακίζουν και τον απειλούν

ΠΗΓΗ : http://prasino-hamomilaki.blogspot.com/


K9LIFE...



...ίσως, τελικά , να χρειαζόταν

να ξεχάσουμε ότι είμαστε

μόνο καταναλωτές,

για να θυμηθούμε ότι

ΕΙΜΑΣΤΕ ΑΝΘΡΩΠΟΙ.


* Γιώργος Φραντζεσκάκης.
* Η φωτογραφία από "http://www.flickr.com/photos/ by dimitil, on Flickr"

Πάμε...



Όταν ο πόνος είναι μπροστά σου

και δεν σου αφήνει

περιθώρια επιλογής ,

σηκώνεις τα μανίκια και

χύνεσαι καταπάνω του,

έχοντας μέσα σου μόνο

μία φράση :

Πάμε και ο Θεός βοηθός...


* Ελένη Κα.
* Η φωτογραφία από http://nekkoy.blogspot.com/

Καθ΄ ημέραν βίος ...



Οι άνθρωποι βιάζονται :

έγνοιες, βιοτικές συνθήκες,

όνειρα,

συμβιβασμοί -

που καιρός

να γνωρίσουν τη ζωή τους.


* Τάσος Λειβαδίτης
* Η φωτογραφία από http://tilisphoto.blogspot.com/

Πέμπτη 16 Δεκεμβρίου 2010

H μόνη λύση...



Η μόνη λύση , Κύριε

είναι να κάνεις τα βόλια

να μη σκοτώνουν,

η μόνη λύση, Κύριε

είναι να τα στειρώσεις

γιατί εμείς

θα εξακολουθούμε οπωσδήποτε

να πυροβολούμε.



* ΚΩΣΤΑΣ ΜΟΝΤΗΣ

Τετάρτη 15 Δεκεμβρίου 2010

Γέννηση...



Δεν έχει αντίγραφα η αγάπη.

ή το πρωτότυπο

ή τίποτα.


* Κωστας Μοντης
* Η φωτογραφία από . (http://www.boston.com/bigpicture/2010/12/2010_in_photos_part_1_of_3.htmREUTERS/Carlos Garcia Rawlins) #

Θεατής....




Έντεκα άνθρωποι με νοητικά προβλήματα
εργάζονταν ως σκλάβοι ....




ΘΕΑΤΗΣ ΕΙΜΑΙ

ΣΤΟ ΧΡΗΜΑΤΙΣΤΗΡΙΟ

ΤΗΣ ΕΠΟΧΗΣ ΜΟΥ .



* ΕΛΕΝΗ ΚΟΝΙΑΡΕΛΛΗ-ΣΙΑΚΗ


Τρίτη 14 Δεκεμβρίου 2010

Ζωή...



η Cheryl Ravelo (Reuters) το 2008
σε ένα κρατικό νοσοκομείο
στη Μανίλα
φωτογράφησε ένα νεογέννητο μωρό
σκεπασμένο με ένα σακί από αλεύρι
αντί για κουβέρτα....

*******

Κρύβεται χαρά
σε ελάχιστα πράγματα .
Τ ΄άλλα θορυβούν.

Ελένη Σιακή.



Ο ύψιστος στόχος ...


Ο άνθρωπος αναζητά αιωνίως
εκείνο το << κάτι άλλο > >
που ελπίζει ότι
θα του φέρει την πλήρη
και δίχως τέλος ευτυχία.
Για τις ψυχές εκείνες
που αναζήτησαν και
βρήκαν το Θεό ,
η αναζήτηση έλαβε τέλος :
το Κάτι Άλλο είναι Εκείνος.



* Π.Μ.ΓΑ.
* Η φωτογραφία είναι του

ΖΗΤΕΙΤΑΙ ΕΛΠΙΣ...

.....είχε σκεφτεί πάνω στη ζωή.
είχε σκύψει πάνω στη ζωή ,
έτσι σα να είχε σκύψει
πάνω σε μια βαθιά άβυσσο,
και τότε είδε φοβερά πράγματα,
ύστερα δεν μπορούσε να μιλήσει,
η φωνή του είχε παγώσει.
Ποτέ άλλοτε, σκέφτηκε,
οι στέγες των σπιτιών μας
δεν ήτανε τόσο κοντά
η μία στην άλλη
όσο είναι σήμερα,
κι όμως ποτέ άλλοτε
οι καρδιές μας
δεν ήτανε τόσο μακριά
η μία από την άλλη
όσο είναι σήμερα.....
Δεν υπάρχει πλέον ελπίς. !
Του φάνηκε φοβερό
που ήτανε χωρίς ελπίδα.
Είχε την αίσθηση
πως οι άλλοι στο καφενείο
τον κοιτάζανε
κι άλλοι από το δρόμο
σκέφτονταν και ψιθυρίζανε
μεταξύ τους :
Αυτός εκεί δεν έχει ελπίδα .
Σα να είχε ένα σημάδι
πάνω του που το μαρτυρούσε.
Σα να ήτανε γυμνός
ανάμεσα σε ντυμένους.
....αυτός ήταν ένας άνθρωπος ,
τίποτε άλλο.
ένας άνθρωπος
που είχε ελπίσει άλλοτε,
και τώρα δεν έχει ελπίδα,
και που νιώθει χρέος του
να το πει αυτό.
Βέβαια,
άλλοι θάχουν ελπίδα ,
σκέφτηκε.
Δεν μπορεί παρά νάχουν.
Ξανάριξε μια ματιά
στην εφημερίδα :
η Ινδοκίνα,
η κοσμική κίνησις,
το ρεσιτάλ πιάνου,
οι δυο αυτοκτονίες
για οικονομικούς λόγους,
οι Μικρές Αγγελίες....
ΖΗΤΕΙΤΑΙ γραφομηχανή...
ΖΗΤΕΙΤΑΙ ραδιογραμμόφωνον...
ΖΗΤΕΙΤΑΙ τζιπ εν καλή καταστάσει...
ΖΗΤΕΙΤΑΙ τάπης γνήσιος περσικός...

Έβγαλε την ατζέντα του,
έκοψε ένα φύλλο
κι έγραψε με το μολύβι του :

Ζ Η Τ Ε Ι Τ Α Ι ε λ π ί ς

ύστερα πρόσθεσε
το όνομα του και
τη διεύθυνσή του.
φώναξε το γκαρσόνι .
ήθελε να πληρώσει,
να πάει κατευθείαν
στην εφημερίδα,
να δώσει την αγγελία του,
να παρακαλέσει,
να επιμείνει να μπει
οπωσδήποτε στο αυριανό φύλλο.


* ΑΝΤΩΝΗΣ ΣΑΜΑΡΑΚΗΣ