Δευτέρα 26 Ιουλίου 2010

Ποια είναι η ρότα σας;;;



Ξέρεις ποια είναι τελικά η διαφορά των νέων
από τους μεγαλύτερους;
αυτό που λένε *χάσμα γενεών* ;
οι μεγάλοι κλείνουν λογαριασμούς.
Οι νέοι ανοίγουν.
Αν θέλεις να΄ χεις μια μικρή επαφή,
άφησε τους λογαριασμούς σου ανοιχτούς.
* ΦΑΛΤΣΟ η πορεία * φίλε μου .
όταν μας φώναζαν οι γέροι ναυτικοί να πάρουμε μαζί μας
μια πυξίδα,
βγάζαμε γλώσσα και τους κοροϊδεύαμε.
Η θάλασσα είναι δική μας, τους απαντούσαμε .
Ο ουρανός είναι δικός μας .
Η γη είναι δική μας.
Πως θα χαθούμε; ;;
Στο κάτω κάτω, υπάρχει ο πολικός αστέρας.
Ποια είναι η ρότα σας. Επέμεναν αυτοί.
Κι εμείς κομπάζαμε και κάναμε γκριμάτσες πίσω
απ την πλάτη τους. ή και μπροστά τους.
Δεν είχαμε ενδοιασμούς.

Φαλτσο η πορεία , φίλε, τελικά .
κι ούτε που προλάβαμε ν ανοιχτούμε
στους μεγάλους ωκεανούς.
Τίποτα δεν ανακαλύψαμε σπουδαίο σε αυτό το ταξίδι.
Η αίσθηση μονάχα πως τα λιμάνια ήταν μακριά.
Η βεβαιότητα μονάχα πως τα δελφίνια χόρευαν για μας.
ΦΑΛΤΣΟ Η ΠΟΡΕΙΑ.
Κανείς δεν αμφιβάλλει πια.

Ομως..........

Υπάρχουν πάντα κάποια δειλινά ,
όταν ο ήλιος σκορπιέται και χαρίζεται στα κύματα,
όταν ο θεός χωράει σε ένα μικρό ροδί συννεφάκι,
που εμείς,
καθισμένοι στην κουβέρτα,
παίρνουμε την κιθάρα μας και τραγουδάμε.

ΟΧΙ δεν είμαστε πικραμένοι.
ΝΑΥΑΓΟΙ είμαστε σε μιαν απέραντη νοσταλγία.

Τραγουδάμε για την ψυχή μας,
που νομίσαμε πως θα την κάνουμε σημαία της γης.
Για τα ξύλινα αλογάκια και τις καραμούζες μας που
ξεκινήσαμε να κατατροπώσουμε τον εχθρό.
Για τις αφίσες με τα ουράνια τόξα που δεν κολλήσαμε.
Για το παραμύθι που δεν είπαμε.
Για τον κόσμο που δε χώρεσε στ όνειρό μας.
Για τον πολικό αστέρα που μας πρόδωσε.
Τραγουδάμε για την αγάπη που δεν γνωρίσαμε
για το χάδι που αψηφήσαμε
για την ανθοδέσμη που δε στείλαμε στη μάνα μας
για την ανατροπή που ξεκινήσαμε ,
τρώγοντας μπισκότα με γέμιση σοκολάτας,
για τα κοχύλια που μαζέψαμε και δεν μοιράσαμε.
Τραγουδάμε για τη νίκη που δε γιορτάσαμε
για την ήττα που δεν υπογράψαμε
Για τους φίλους που μας έδωσαν

Τραγουδάμε για μας
Για το βίτσιο μας
Για το φάλτσο μας
Αυτό εννοούν ,
όταν τους ακούτε να λένε,
*τους έμεινε μόνο η ροκιά * .


* * Αλκυόνη Παπαδάκη.
* * Η καταπληκτική φωτογραφία είναι
από bilsot1.blogspot.com


3 σχόλια:

  1. Τι πιο ευχάριστο για μένα να βλέπω τις φωτό μου σε εμπνευσμένα blog...
    Μικρό μου παράπονο η ΜΗ αναφορά της πηγής,
    όπως συμβαίνει και σε κάθε δημιουργό
    μπας και θελήσει κάποιος να κάνει τη βόλτα του προς τα 'κει...
    AMATEUR PHOTOGRAPHER
    http://bilsot1.blogspot.com/

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Βασίλη έχεις δίκιο, αλλά να ξέρεις ότι η μη ΣΩΣΤΗ αναφορά της πηγής δεν είναι σκόπιμη, πίστευα ότι το BILSOT παραπέμπει μόνο σε σένα. Θα επανορθώσω. και επίσης πολύ θα εκτιμούσα την βοήθεια σου, για το πως μπορώ να προσθέσω στην σελίδα αυτή, τα ιστολογια που παρακολουθώ, ώστε να φαίνεται σωστά το AMATEUR PHOTOGRAPHER
    http://bilsot1.blogspot.com/ Ευχαριστώ και για τα σχόλια σου. Ευχαριστώ και για τις υπέροχες φωτογραφίες σου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Δέσποινα μεγάλη μου τιμή να είμαι σε ένα τόσο αξιόλογο Blog

    ΑπάντησηΔιαγραφή