..............................
Tελειώνει κι ο Ιούλιος.
Περιμένουμε.
Διαβάζω το μήνυμα της οικόγενειας Γκιόλια .
Βαθειά θρησκευτική πίστη.
Την οποία δεν καταλαβαίνω πια.
Σκέφτομαι το σπίτι του Σωκράτη.
Τα ρούχα του στις ντουλάπες.
Το φαγητό του στο ψυγείο.
Τις αθλητικές του κάλτσες πεταμένες ακόμα μέσα στον κάδο του πλυντηρίου.
Ο γιος του στην αγκαλιά της γυναίκας του.
Πάνω στην μητρική κοιλιά που κυοφορεί το άλλο «σπέρμα» του Σωκράτη.
Παραδίπλα αναμμένο ένα καντήλι.
Δίπλα στη φωτογραφία του γάμου.
Σημειώσεις.
Το κινητό του τηλέφωνο κλειστό.
Τις επόμενες μέρες η οικογένεια του Σωκράτη θα μαζέψει σε σακκούλες τα ρούχα του, τα αθλητικά του παπούτσια, να καθαρίσει το σπίτι από τη μυρωδιά του νεκρού.
Έθιμο νεοελληνικό νεκρικό κι αυτό.
Να μοιραστούν τα ρούχα του νεκρού στους φτωχούς.
Ο μικρός του γιος δεν θα έχει προσέξει ακόμα την απουσία του Σωκράτη.
Μερικούς μήνες μετά ο μικρός γιος του Σωκράτη θα πειστεί ότι ο Σωκράτης έχει πάει ταξίδι.
Στον Θεούλη δίπλα.
Ο Σωκράτης τον αγαπάει.
Ο γιος του Σωκράτη, κι ο άλλος γιος που θα γεννηθεί θα μεγαλώσουν
σε ένα σπίτι «παίζουμε ψέμματα».
Η ενηλικίωση κι ο βαρυσήμαντος θυμόςθα έρθει κάποια μέρα.
Οι γιοι του Σωκράτη δεν θα μπορέσουν να του ξεφύγουν πουθενά και με κανέναν τρόπο.
Η ψυχή τους θα είναι πετσοκομμένη τότε.
Εκεί στοχεύει αυτή η άλογη βια.
ΥΓ. Μανος Λαμπρακης Mediasoup
ΥΓ. ΑΝΤΕΓΡΑΨΑ ΓΙΑ ΟΛΑ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΠΟΥ ΜΕΓΑΛΩΝΟΥΝ ΜΕΣΑ
ΣΕ ΣΠΙΤΙΑ * ΠΑΙΖΟΥΜΕ ΨΕΜΜΑΤΑ*
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου