ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΟ ΚΑΤΑΦΥΓΙΟ...

ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΑΠΛΕΣ ΣΑΝ ΤΙΠΟΤΑ.

ΓΡΑΜΜΕΝΕΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΦΩΤΗ Ν. ΚΟΝΤΟΓΛΟΥ

Αφήσαμε τον από μέσα μας άνθρωπο να χερσώσει, τον πνίξανε τα βάτα και τα βρωμόχορτα, σα να ναι κανένα ξεχασμένο μνημούρι, και κοιτάζουμε ξιπασμένοι τα μακρινά ταξίδια στον απέξω κόσμο. Αχ! ο απέξω κόσμος , αυτός που βρίσκεται μέσα στο φυσικό διάστημα, είναι ο ίδιος παντού. Ο από μέσα κόσμος είναι γεμάτος μυστήριο, ανεξερεύνητος, εξαίσιος, θαυμαστός. ! Εκεί βρίσκεται ο Ναός του Πνεύματος. !

...................................................

Αυτή η ειρήνη, η απέξω ειρήνη, είναι ένα ψέμα, αν δεν έχει κάθε άνθρωπος την από μέσα ειρήνη. ! Η από μέσα ειρήνη φέρνει και την απέξω. Πλην, κι αν υποθέσουμε πως γίνεται μια εξωτερική ειρήνη στον κόσμο, μ όλο που θα ναι βλογημένη, θα ναι ωστόσο λειψή, θα ναι ψεύτικη, αν δεν φωλιάσει αυτό το αγιασμένο πουλί μέσα στην καρδιά μας και μέσα στην διάνοια μας. ..... όσον υπάρχει πίστη, υπάρχει και ελπίδα. κι όσο δυνατότερη είναι η πίστη, άλλο τόσο βεβαιότερη είναι η ελπίδα. Χωρίς ελπίδα δεν γίνεται μήτε ευτυχία, μήτε ειρήνη μέσα στον άνθρωπο...

..........................................................

Κ ΄επειδής ο κάθε άνθρωπος είναι μοναδικός στον κόσμο , δηλαδή δεν είναι ολότελα όμοιος με κανέναν άλλον, και το ύφος του θα ναι ξεχωριστό... Το θέμα και το ύφος πάνε μαζί. Ένας άνθρωπος έχει τούτο ή εκείνο το ύφος, γιατί ή όψη που έχει γι αυτόν ο κόσμος είναι τούτη ή εκείνη και γι αυτό και τα θέματα για τα οποία μιλά είναι αυτά κι όχι εκείνα.

........................................................

υγ. ευλογημένο καταφύγιο. εκδόσεις ακρίτας.