Σάββατο 28 Αυγούστου 2010

Το άλλοθι...


Συνήθως τα πρωινά ασχολούμαι με τα ποητικά μου
ή μη έχοντας τίποτε άλλο να κάνω
αφαιρούμαι
κοιτάζοντας τα πουλιά της τραπεζαρίας.
Διόλου δεν περνά απ΄ το νου μου
ότι τούτη την ώρα
κάτι κακό μπορεί να συμβαίνει στον κόσμο
επειδή κανένα ύποπτο ήχο δεν άκουσα.
Με τούτα και με άλλα
προετοιμάζω το εύθραυστο άλλοθί μου....

υγ.1. Γ.Ξ.Στογιαννιδης .
υγ. 2. η φωτογραφία είναι από το Βlog
Φωτογραφίες δια Χειρος. Ευχαριστώ.

2 σχόλια:

  1. Κάθε δευτερόλεπτο που περνάει χιλιάδες άνθρωποι φεύγουν από τον κόσμο τούτο (όχι ότι νομίζω πως υπάρχει κι άλλος...), χιλιάδες μαθαίνουν ότι έχουν ανίατη ασθένεια, χιλιάδες δολοφονούνται και σκοτώνονται σε τροχαία. Φυσικές καταστροφές αφήνουν άστεγους, διψασμένους και πεινασμένους, και ας μη συνεχίσω... Ευτυχώς δεν μπορούμε να είμαστε συνέχεια σε αγωνία για τα αρνητικά συμβαίνοντα, μιά και δεν μπορούμε να βοηθήσουμε να αποφευχθούν. 'Εχουμε ανάγκη να ηρεμήσουμε, να απολαύσουμε, να χαρούμε, πριν έρθει, κάποτε, και η δική μας ώρα να φύγουμε...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. ευτυχώς, λες, που δεν μπορούμε να είμαστε συνέχεια σε αγωνία, αλλα υπάρχει και το δυστυχώς όμως μπορούμε να είμαστε συνέχεια ενημερωμένοι για πολλά απ όσα συμβαίνουν δίπλα μας, στη γειτονιά μας, στην πόλη μας, στο νομό μας, στη χώρα μας, στον κόσμο ΟΛΟ , ΕΧΕΙΣ δίκιο, δυστυχώς δεν μπορούμε να βοηθήσουμε , εγω δεν μπορώ, όμως , ευτυχώς υπάρχουν ΚΑΠΟΙΟΙ έστω λίγοι που μπορούν...ΕΝΩ εγώ χαίρομαι και απολαμβάνω τη ζωή, ναι έτσι είναι, δεν το λέω ειρωνικά αλλα πραγματικά χαίρομαι και απολαμβάνω τη ζωή, γιατί οσα ασχημα συμβαίνουν γύρω μας μου διδασκουν τι στα αληθεια σημαινει CARPE DIEM, μου κάνουν την κάθε μέρα πολύτιμη, καταργούν τον απλετο χρόνο μου και μου δείχνουν την αξία του δρόμου της ζωής , στον ίδιο αυτό δρόμο που συμβαίνουν τα καλά και τα άσχημα και αν δεν μπορώ να κάνω κάτι για τα άσχημα τουλάχιστον ας σταθώ απέναντι τους με σεβασμό και ας προσευχηθώ για αυτά , ΑΝ πιστεύω στο * αγαπα τον πλησίον σου* , ή ας τους στειλω την θετική μου ενέργεια ΑΝ πιστεύω στον Ανθρωπο και τη Φύση , ότι και να κάνω , θα είναι καλύτερο από την αδιαφορία ή τα κατασκευασμένα μου αλλοθι... ευχαριστω, να εισαι καλά.
    ΥΓ. ψάχνοντας, διαβάζοντας και βλέποντας, ΧΑΙΡΟΜΑΙ για πολλους που ανακαλύπτω, και αλήθεια προτιμώ αυτους που γράφουν για όλα όσα απολαμβάνουν και χαίρονται στην καθημερινή ζωη τους και τα μοιράζονται με μας τους άλλους,
    αλλα αρρωσταίνω όταν ανακαλύπτω καποιον να μοιραζεται με λόγια και φωτογραφίες την ευχαρίστηση των βαμμενων νυχιων ! και δη των ποδιών ! συγγνώμη αλλά τότε προτιμώ τα δυσάρεστα, τις δυνατες φωτογραφίες, που θρυμματιζουν την παγωμένη θάλασσα μέσα μου...

    ΑπάντησηΔιαγραφή