Δευτέρα 16 Αυγούστου 2010

Ιάνης Ξενάκης 4..

...κλείσαμε ραντεβού με την ψυχίατρο του νοσοκομείου..
αν και ο Ιάνης ήταν απρόθυμος .
Δώσαμε τον λόγο μας : τον σέβεται, αν και νοιώθει εξαντλημένος.
Παρ όλα αυτά ο πονηρός μου λέει :
εσύ έδωσες το λόγο σου, όχι εγώ.
αναμονή, μία, δύο , τρεις ώρες.
επιτέλους έρχεται η ψυχίατρος και
καταλαβαίνω αμέσως πως το παιχνίδι είναι χαμένο.
δεν θα του αρέσει.
διαθέτει όλα τα εξωτερικά χαρακτηριστικά της εξουσίας
που τονίζουν μερικοί γιατροί για να προστατευτούν
από το ασφυκτικό περιβάλλον του νοσοκομείου :
βαμμένα κόκκινα μαλλιά, πολλή λακ,
εμφάνιση αμαζόνας, βλέμμα φευγαλέο.
εξετάζει αφηρημένα το φάκελλο του Ιάνη
με το πόδι ακουμπισμένο ανέμελα
στο κάγκελο του κρεβατιού όπου τον έβαλαν.
γιατί τον έβαλαν στο κρεβάτι;
αρνήθηκε να βγάλει τα ρούχα του.
το τακούνι της γόβας της είναι λίγο γδαρμένο,
και βλέπω τον Ιάνη να κοιτάζει επίμονα αυτή
την παλιά γρατσουνιά.
σιχαίνεται τα φθαρμένα τακούνια...
ωραία αρχίσαμε.
Λοιπόν , κύριε Ξενάκη , ποιο είναι το πρόβλημα σας;;
Σιγά μην της απαντήσει. !
Εδώ και πάνω από 75 χρόνια ,
σε αυτή την ερώτηση απαντάει : ΤΙΠΟΤΑ.
Τώρα δεν απαντάει καν.
τον ενοχλεί, είναι φανερό.
ο Ιάνης βρίσκεται μακριά.
η ψυχίατρος σκύβει επάνω του,
προσπαθεί να συναντήσει το βλέμμα του.
* Κύριε Ξενάκη , ποιο είναι το πρόβλημα σας ;;
πρέπει να μου απαντήσετε *
Το βλέμμα του σκοτεινιάζει ,
ισως να μιλάει με την μητέρα του -
--οπως συμβαίνει συχνά- -
και μουρμουρίζει
* η μαμά μου πέθανε όταν ήμουν εξι χρονών *
Η ψυχίατρος ισιώνει την πλάτη ...
Λίγη σοβαρότητα, κύριε Ξενάκη,
είστε πάνω από 75 ετών, δεν είναι
καινούριο αυτό το γεγονός.
Κι εκείνος,
ο άνθρωπος με τον ήδη λίγο
χαλασμένο εγκέφαλο--
αποφάνθηκαν οι γιατροί--
ανασηκώνεται και της λέει
ευγενικά ευγενικά
* ΠΑΡΑΚΑΛΩ, ΦΥΓΕΤΕ*

Καλά να πάθεις ,
κυρία ειδικευμένη στην ψυχιατρική
και στα λευκά σημάδια στον πρόσθιο εγκέφαλο.
αν εξαρτιόταν από μένα ,
θα σε έβαζα να κάνεις δεκαπέντε χρόνια
καταναγκαστική εργασία : να τρίβεις
το πάτωμα των ιατρείων, να ξύνεις τα πλακάκια
μέχρι να φανεί το αρχικό τους χρώμα.
ου, θα΄χες δουλειές με φούντες. !
αφού δεν κατάλαβες ότι η πρώτη του
εγκεφαλική αιμορραγία ή ο πρώτος
εκφυλισμός της λευκής ουσίας του εγκεφάλου,
ακόμα και αν δεν άφησε ίχνη αναγνωρίσιμα
από τα θαυματουργά σας μηχανήματα,
τον έκαναν αυτό που είναι
ΚΙ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ , ΕΙΝΑΙ ΦΑΝΕΡΟ.
Ο Ιάνης ήταν εξάλλου ανίατος από τότε
που πέθανε η μητέρα του,
στα έξι του χρόνια.
Ηλίθια πτυχιούχα....
......... το φλάουτο,
ίσως ο πρώτος ήχος που αναγνώρισε
να ήταν ενός φλάουτου.
η μητέρα του τον πλησίασε ,
με την κοιλιά προτεταμένη-
ήταν πάντα έγκυος-
και του έδωσε χαμογελώντας
ενα μακρόστενο πακετάκι: το φλάουτο .
του έπαιξε λίγο και
του έβαλε τα δάχτυλα στις τρύπες.
ο Ιάνης ήταν τότε τριών ετών.
το κράτησε για χρόνια εκείνο το ξύλινο φλάουτο,
που χάθηκε τελικά στον εμφύλιο πόλεμο..
απο τότε , οταν έβλεπε φλάουτο,
το έπαιρνε στα χέρια του ,
εβαζε απαλά τα δαχτυλα στις τρύπες
κι έμοιαζε να ακούει ήχους.
Δεν έπαιζε, πάρα πολύ σπάνια.
Επαιζε πιάνο. ......


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου