Τετάρτη 17 Νοεμβρίου 2010

Η τελευταία διάλεξη ...

Και τότε, σε εκείνη την αίθουσα αναμονής,
ξαφνικά κατάλαβα τι ήταν αυτό που έψαχνα.
Μου ήρθε στο μυαλό σαν επιφοίτηση:
Όποια κι αν ήταν τα επιτεύγματα μου ,
όλα τα πράγματα που αγαπούσα
είχαν τις ρίζες τους
στα όνειρα και στα σχέδια
που έκανα από παιδί...
και στους τρόπους με τους οποίους
είχα καταφέρει να τα πραγματοποιήσω
σχεδόν όλα.
Η μοναδικότητα μου, συνειδητοποίησα ,
βρισκόταν στις λεπτομέρειες
όλων των ονείρων-
από τα απίστευτα σημαντικά ως τα
εντελώς ιδιόρρυθμα-
που καθόριζαν τα 46 χρόνια της ζωής μου.
Ενώ καθόμουν εκεί,
συνειδητοποίησα ότι ,
παρά την ασθένειά μου ,
πραγματικά θεωρούσα τον εαυτό μου τυχερό
επειδή είχα πραγματοποιήσει αυτά τα όνειρα.
Και είχα πραγματοποιήσει τα όνειρά μου ,
σε μεγάλο βαθμό,
χάρη σε πράγματα
που με δίδαξαν ένα σωρό
ξεχωριστοί άνθρωποι
στη διάρκεια της ζωής μου.
Αν κατόρθωνα να πω την ιστορία μου
με το πάθος που ένιωθα,
η διάλεξή μου
μπορεί να βοηθούσε τους άλλους
να βρουν το Δρόμο
για να πραγματοποιήσουν
τα δικά τους όνειρα.
..............................................
Κατά τη γνώμη μου ,
δουλειά των γονιών είναι
να ενθαρρύνουν τα παιδιά τους
να νιώθουν χαρά για τη ζωή
και να τους προσφέρουν
μεγάλη ώθηση
να ακολουθήσουν τα δικά τους όνειρα.
Το καλύτερο
που μπορούμε να κάνουμε
είναι να τα βοηθήσουμε
να αναπτύξουν τα δικά τους
προσωπικά εργαλεία
για να τα καταφέρουν.
Ετσι, τα όνειρά μου
για τα παιδιά μου
είναι πολύ συγκεκριμένα :
Θέλω να βρουν το δικό τους μονοπάτι
προς την ολοκλήρωση . Και,
καθώς εγώ δεν θα υπάρχω πια,
θέλω να τους ξεκαθαρίσω κάτι :
Παιδιά ,
μην προσπαθείτε να βρείτε
τι ήθελα εγώ να γίνετε .
Θέλω να γίνετε αυτό που
ΕΣΕΙΣ θέλετε να γίνετε !


Ραντυ Παους
Έχασε τη μάχη με τον καρκίνο
στις 25-7-2008

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου