...χθες το βράδυ .... δεν ήξερα που να κρύψω το πρόσωπο μου ...
* η ποίηση δεν είναι ο τρόπος να μιλήσουμε
αλλά ο καλύτερος τοίχος
να κρύψουμε το πρόσωπο μας *
Μανόλης Αναγνωστάκης
ΠΡΑΞΕΙΣ ΑΠΛΗΣ ΑΡΙΘΜΗΤΙΚΗΣ
Νόμος του Νεύτωνος .
Το μήλο πέφτει καθέτως.
Συνήθως πέφτει κάτω από τη μηλιά.
Ως τροφή αυξάνει την πείνα.
Συνεπώς δεν ενδείκνυται.
Ο νόμος, ιστός αράχνης.
Για τους ισχυρούς αντενδείκνυται.
Ας πάρουμε τους αριθμούς.
Απλή παράταξη κανόνων.
Για παράδειγμα,
ένα μήλο συν ένα μήλο.
Κάνουμε πρόσθεση.
Ένας νεκρός συν ένας νεκρός.
Κάνουμε αφαίρεση.
* ΑΜΙΡ ΑΓΙΑΝΤ ΝΙΚΟΣ Ι. ΚΑΡΑΒΕΛΟΣ
ΓΙΑ την Βασιλική .....
..............................
ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ ΜΕΡΕΣ ΤΟΥ 1969 Μ.Χ.
Στην οδό Αιγύπτου
- πρώτη πάροδος δεξιά !
Τώρα υψώνεται το μέγραο
της Τράπεζας Συναλλαγών.
Τουριστικά γραφεία
και πρακτορεία μεταναστεύσεως.
Και τα παιδάκια
δεν μπορούνε πιὰ νὰ παίξουνε
από τα τόσα τροχοφόρα ποὺ περνοῦνε.
Ἄλλωστε τὰ παιδιὰ μεγάλωσαν,
ὁ καιρὸς ἐκεῖνος πέρασε ποὺ ξέρατε.
Τώρα πιὰ δὲ γελοῦν,
δὲν ψιθυρίζουν μυστικά,
δὲν ἐμπιστεύονται,
Ὅσα ἐπιζήσαν, ἐννοεῖται,
γιατὶ ᾔρθανε βαριὲς ἀρρώστιες
ἀπὸ τότε
Πλημμύρες , καταποντισμοί ,
σεισμοί, θωρακισμένοι στρατιῶτες,
Θυμούνται τὰ λόγια τοῦ πατέρα:
ἐσὺ θὰ γνωρίσεις καλύτερες μέρες
Δεν έχει σημασία τελικὰ
αν δὲν τὶς γνώρισαν, λένε τὸ μάθημα
οἱ ἴδιοι στὰ παιδιά τους,
Ελπίζοντας,
πάντοτε πὼς κάποτε
θὰ σταματήσει ἡ ἁλυσίδα
Ἴσως στὰ παιδιὰ τῶν παιδιῶν τους
ἣ στὰ παιδιὰ τῶν παιδιῶν
τῶν παιδιῶν τους.
Πρὸς τὸ παρόν,
στὸν παλιὸ δρόμο ποὺ λέγαμε,
ὑψώνεται
ἡ Τράπεζα Συναλλαγῶν
- ἐγὼ συναλλάσσομαι, ἐσὺ συναλλάσσεσαι,
αὐτὸς συναλλάσσεται-
Τουριστικὰ γραφεῖα καὶ
πρακτορεῖα μεταναστεύσεως
-ἐμεῖς μεταναστεύουμε, ἐσεῖς μεταναστεύετε,
αὐτοὶ μεταναστεύουν-
Ὅπου καὶ νὰ ταξιδέψω
ἡ Ἑλλάδα μὲ πληγώνει,
ἔλεγε κι ὁ Ποιητὴς
Ἡ Ἑλλάδα μὲ τὰ ὡραῖα νησιά, τὰ ὡραῖα γραφεῖα,
τὶς ὡραῖες ἐκκλησιὲς
Ἡ Ἑλλὰς τῶν Ἑλλήνων.
* ΜΑΝΟΛΗΣ ΑΝΑΓΝΩΣΤΑΚΗΣ
* Για εμάς ; ; ;
Η ποίηση είναι ο τρόπος να βρούμε τον εαυτό μας.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο ταξίδι, όπου και αν είναι, η επιστροφή είναι δύσκολη.
Καλημέρα Δέσποινα.
Αγαπητέ φίλε ,
ΑπάντησηΔιαγραφήπάλι θα σε ευχαριστήσω θερμά
για την συμβολή σου
στο ταξίδι της ψυχής μας
σε μια άκρη του Ουρανού
για χάρη της Βασιλικής (δεν την γνώριζα
ούτε καν διαδικτυακά ) και όλων
των Βασιλικών του καθενός μας
που ταξίδεψαν στο ταξίδι χωρίς επιστροφή...
και εμείς ; εμείς επιστρέφουμε πίσω
και ναι, αυτή η επιστροφή είναι δύσκολη
γιατί σε αυτά που επιστρέφουμε
δεν μπορούμε να βρούμε τον εαυτό μας
όλοι υποκρινόμαστε
ο αληθινός εαυτός μας μένει βαθιά κρυμμένος ,
μέχρι το επόμενο ταξίδι..
και είναι η Ποίηση που μας βοηθάει
αν όχι όλους, τουλάχιστον πολλούς,
να δείξουμε τα συναισθήματα μας ...
σε έναν κόσμο που η πιο χιλιοειπωμένη
συμβουλή , από όλους προς όλους είναι
* να είσαι ο εαυτός σου *
νομίζω ότι κανείς δεν θέλει να βλέπει
τον πραγματικό εαυτό του άλλου,
γιατί ο πραγματικός εαυτός είναι πόνος...
άκουσα την εκπομπή σου και συμμετείχα
γιατί ΧΑΡΑΚΩΣΕ την καρδια μου ,
η υπόσχεση της Βασιλικής στην κόρη της,
...όταν ανοίξεις τα φτερά σου θα φυσάω τόσο δυνατά , ώστε να έχεις την αναγκαία ώθηση να κατακτήσεις ότι επιθυμεί η καρδούλα σου.. πριγκίπισσα μου ...
και αυτό είναι ο αληθινός εαυτός κάποιου
που δεν ζει πια με το παιδί του,
και αυτό είναι Πόνος.
......................
Οχι, δεν ζω μέσα στην μαυρίλα,
ζω μια κανονική ζωή με όλα τα συνηθισμένα
και τα τα καθημερινά που κάνει όλος ο κόσμος
και τα περισσότερα μου αρέσουν
αλλα δεν μπορώ
να κρατήσω κλειστά τα μάτια
στην ματαιότητα των άψυχων
και στο πεπερασμένο των έμψυχων.
Ευχαριστώ που ήρθες.
Να σε προσκαλέσω σε ακόμη ένα ταξίδι;
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτό της ποίησης και των διαδικτυακών ιστοριών.
Θα σε περιμένω Δέσποινα και απόψε το βράδυ στα υψίπεδα των ερτζιανών.
Καλή σου μέρα και ...ναι η ζωή γίνεται ομορφότερη σαν λούζεται στους καταρράκτες των ποιητικών μας σκέψεων.