ΠΕΡΙ ΤΥΦΛΟΤΗΤΟΣ...β

.....αποδεικνύοντας έτσι γι άλλη μια φορά ότι τα φαινόμενα απατούν, κι ότι η δύναμη της καρδιας δεν αναγνωρίζεται ούτε στην όψη του προσώπου ούτε στην ομορφιά του κορμιού...γιατι τυφλωθήκαμε; δεν ξέρω, ίσως μια μέρα να καταφέρουμε να μάθουμε το λόγο, θέλεις να σου πω αυτο που νομίζω;

λέγε,

νομίζω ότι δεν τυφλωθήκαμε, νομίζω

ΟΤΙ ΕΙΜΑΣΤΕ ΤΥΦΛΟΙ, ΤΥΦΛΟΙ ΠΟΥ ΒΛΕΠΟΥΝ,

ΤΥΦΛΟΙ ΠΟΥ ΔΕΝ ΒΛΕΠΟΥΝ, ΚΙ ΑΣ ΒΛΕΠΟΥΝ.

Η γυναίκα του γιατρού σηκώθηκε και πήγε στο παράθυρο,

κοίταξε κάτω, το δρόμο που ήταν γεμάτος σκουπίδια,

τους ανθρώπους που φώναζαν και τραγουδούσαν,

υστερα σήκωσε το κεφάλι της στον Ουρανό και

τα είδε όλα Λευκά, έφτασε η σειρά μου σκέφτηκε,

ο ξαφνικός φόβος την έκανε να χαμηλώσει τα μάτια,

Η ΠΟΛΗ ΗΤΑΝ ΑΚΟΜΗ ΕΚΕΙ.

ΠΕΡΙ ΤΥΦΛΟΤΗΤΟΣ : ΖΟΖΕ ΣΑΡΑΜΑΓΚΟΥ Εκδ. Καστανιώτη 1998