Τετάρτη 9 Ιουνίου 2010

ΓΙΑ ΤΟΥΣ * ΕΧΘΡΟΥΣ ΜΟΥ *...

Ευλόγησε τους εχθρούς μου, Κύριε
ακόμη και εγώ τους ευλογώ και δεν τους καταριέμαι

οι εχθροί με έχουν οδηγήσει μέσα στην αγκάλη σου
περισσότερο από ο,τι οι φίλοι μου
οι φίλοι με έχουν προσδέσει στην γη
ενώ οι εχθροί με έχουν λύσει από τη γη
και έχουν συντρίψει όλες τις φιλοδοξίες μου στον κόσμο.
οι εχθροί με αποξένωσαν από τις εγκόσμιες πραγματικότητες
και με έκαναν έναν ξένο και άσχετο κάτοικο του κόσμου
όπως ακριβώς ένα κυνηγημένο ζώο βρίσκει
ασφαλέστερο καταφύγιο
από ένα μη κυνηγημένο έτσι και εγώ ,
καταδιωγμένος απο τους εχθρούς
έχω βρει το ασφαλέστερο καταφύγιο,
προφυλασσόμενος υπό το σκήνωμά Σου ,

όπου ούτε φίλοι ούτε εχθροί μπορούν
να απωλέσουν την ψυχή μου.

ΕΥΛΟΓΗΣΕ ΤΟΥΣ ΕΧΘΡΟΥΣ μου , Κύριε
ακόμη και εγώ τους ευλογώ και δεν τους καταριέμαι,

αυτοί μάλλον παρά εγώ ,
έχουν ομολογήσει τις αμαρτίες μου ενώπιον του κόσμου
αυτοί με έχουν μαστιγώσει ,
κάθε φορά που εγώ είχα διστάσει να μαστιγωθώ
με έχουν βασανίσει , κάθε φορά
που εγώ είχα προσπαθήσει να αποφύγω τα βάσανα.
αυτοί με έχουν επιπλήξει , κάθε φορά
που εγώ είχα κολακεύσει τον εαυτό μου
αυτοί με έχουν κτυπήσει , κάθε φορά
που εγω είχα παραφουσκώσει με αλαζονεία

ΕΥΛΟΓΗΣΕ ΤΟΥΣ ΕΧΘΡΟΥΣ μου , Κύριε
ακόμη και εγώ τους ευλογώ και δεν τους καταριέμαι ,

κάθε φορά που είχα κάνει τον εαυτό μου σοφό,
αυτοί με αποκάλεσαν ανόητο,
κάθε φορά που είχα κάνει τον εαυτό μου δυνατό,
αυτοί με περιγέλασαν σαν να ήμουν νάνος,
κάθε φορά που θέλησα να καθοδηγήσω άλλους,
αυτοί με έσπρωξαν στο περιθώριο,
κάθε φορά που έσπευσα να πλουτίσω,
αυτοί με εμπόδισαν με σιδερένιο χέρι ,
κάθε φορά που είχα σκεφθεί ότι θα κοιμόμουν ειρηνικά,
αυτοί με ξύπνησαν από τον ύπνο,

κάθε φορά που προσπάθησα να κτίσω σπίτι
για μια μακρά και ήρεμη ζωή
αυτοί το κατεδάφισαν και με έβγαλαν έξω.

ΣΤΑ ΑΛΗΘΕΙΑ ΟΙ ΕΧΘΡΟΙ ΜΕ ΕΧΟΥΝ ΑΠΟΣΥΝΔΕΣΕΙ
ΑΠΟ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΚΑΙ
ΑΠΛΩΣΑΝ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΜΟΥ
ΣΤΟ ΚΡΑΣΠΕΔΟ ΤΟΥ ΙΜΑΤΙΟΥ ΣΟΥ

Ευλόγησε τους εχθρούς μου , Κύριε,
ακόμη και εγώ τους ευλογώ και δεν τους καταριέμαι
Ευλόγησε τους και πλήθυνέ τους !
Πλήθυνέ τους , και κάνε τους ακόμη πιο σκληρούς εναντίον μου

ΩΣΤΕ Η ΚΑΤΑΦΥΓΗ ΜΟΥ ΣΕ ΣΕΝΑ
ΝΑ ΜΗΝ ΈΧΕΙ ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ

ώστε κάθε ελπίδα μου στους ανθρώπους
να διαλυθεί ως ιστός αράχνης
ώστε απόλυτη γαλήνη να αρχίσει
να βασιλεύει στην ψυχή μου
ώστε η καρδιά μου να γίνει ο τάφος
των δυο κακών διδύμων μου αδελφών:
της αλαζονείας και του θυμού
ώστε να μπορέσω να αποθηκεύσω όλους
τους θησαυρούς μου εν ουρανοίς,
ώστε να μπορέσω για πάντα
να ελευθερωθώ από την αυταπάτη ,
η οποία με περιέπλεξε στο θανατηφόρο δίχτυ
της απατηλής ζωής .

ΟΙ ΕΧΘΡΟΙ ΜΕ ΔΙΔΑΞΑΝ ΝΑ ΜΑΘΩ
ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΔΥΣΚΟΛΑ ΜΑΘΑΙΝΕΙ ΚΑΝΕΙΣ
ΟΤΙ Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ
ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΕΧΘΡΟΥΣ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ
ΕΚΤΟΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΤΟΥ

Μισεί κάποιος τους εχθρούς του
μόνο όταν αποτυγχάνει να αναγνωρίσει
ότι ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΕΧΘΡΟΙ ,
αλλά σκληροί και ασπλαχνοι φίλοι!

Είναι πράγματι δύσκολο για μένα
να πω ποιος μου έκανε περισσότερο καλό και
ποιος μου έκανε περισσότερο κακό στον κόσμο :
ΟΙ ΕΧΘΡΟΙ ή ΟΙ ΦΙΛΟΙ

ΓΙΑ ΑΥΤΟ ΕΥΛΟΓΗΣΕ , Κύριε
ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΦΙΛΟΥΣ ΜΟΥ
ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΕΧΘΡΟΥΣ ΜΟΥ ...


ΥΓ. Προσευχή του Αγ. Νικολάου Βελιμίροβιτς
ΥΓ. Η φωτογραφία είναι του Ιωάννη Δημακοπουλου
ΥΓ. Τους Ευχαριστώ που μου χάρισαν ... την προσευχή αυτή
αντίδοτο στον μεγάλο θυμό...

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου