"Βρείτε ποιός είναι το "ζώο"
στην παρακάτω ιστορία"
το απόγευμα (3/6 γύρω στις 20.00) στο
μόλο στο Ηράκλειο Κρήτης
(εκεί όπου βρίσκεται το φρούριο, Κούλες).
Στο μόλο αυτό καθημερινά κάνουν τη βόλτα
ή τη γυμναστική τους εκατοντάδες πολίτες.
Φυσικά, όπως σε ολόκληρη την πόλη,
υπάρχουν και ορισμένα αδέσποτα ζώα.
Ορισμένα από αυτά πλησιάζουν λίγο
περισσότερο τους ανθρώπους αλλά
τόσα χρόνια που κάνω αυτή διαδρομή
δε θυμάμαι να έχω δει περιστατικό
επίθεσης σε κάποιος άνθρωπο. Χθες ...
λοιπόν, μια ομάδα σκύλων
λοιπόν, μια ομάδα σκύλων
(3 σκυλιά μεσαίου μεγέθους) είχαν
ακολουθήσει κάποιους που ήταν
ακριβώς μπροστά μου.
Επειδή το ένα κορίτσι -γύρω στα 16-
είχε μάλλον υπερβολική φοβία
ως προς τα σκυλιά που ήταν από πίσω της,
ο μπαμπάς της που την συνόδευε
αποφάσισε να κλωτσήσει το ένα σκυλί,
το οποίο έτρεξε προς τα πίσω κι όταν
τον πλησίασε το δεύτερο, το κλώτσησε
πολύ δυνατά κι ενώ είχε απομακρυνθεί
ο σκύλος του δίνει και δεύτερη κλωτσιά
και το πετάει στη θάλασσα!!!
Το περιστατικό συνέβη περίπου στη μέση
του λιμενοβραχίονα και φυσικά ήταν
αρκετά βαθιά εκεί και ούτε υπήρχε κάτι
που θα μπορούσε να πατήσει
ο σκύλος για να βγει στο μόλο.
Ο «νταής» αυτός «κύριος» όταν αρχίσαμε
να του φωνάζουμε για την αποτρόπαια πράξη του,
ήταν έτοιμος να δώσει κλωτσιές και
σε όποιον του έλεγε κάτι και
η κόρη τον κρατούσε για να μην μπει σε καυγά
και έσπρωχνε και αυτή.
Φώναζε: «όταν ένας σκύλος επιτίθεται
στα παιδιά μου, εισαγγελέας είμαι εγώ»
και διάφορες άλλες βλακείες που μόνο
άνθρωποι του επιπέδου του
θα μπορούσαν να πουν.
Το μόνο σίγουρο είναι πως ο συγκεκριμένος
άνθρωπος δεν είχε μυαλό.
Από την ομιλία του φαινόταν σαν να
είχε καταναλώσει αλκοόλ και όλη
η συμπεριφορά του ήταν άθλια
ειδικά μπροστά στην κόρη του η οποία
ένιωθε τόσο ντροπιασμένη και φοβισμένη
από το ξέσπασμα του πατέρα της και
τον παρακαλούσε να σταματήσει.
Είχε κι έναν υποστηρικτή που φώναζε πως
πολύ καλά έκανε και τον πέταξε στη θάλασσα
ενώ δεκάδες άλλοι άνθρωποι είχαν μείνει
παγωμένοι και κάποιοι προσπαθούσαν
να φωνάξουν στον σκύλο να έρθει προς το μόλο.
Φυσικά ο υπαίτιος έφυγε και μείναμε
όλοι οι υπόλοιποι να προσπαθούμε
να βρούμε μια λύση να βγάλουμε το σκύλο.
Αρχική ιδέα ήταν να καλέσουμε
το λιμεναρχείο Ηρακλείου που θα έπρεπε
να μπορεί να μας βοηθήσει και που είναι
υπεύθυνο για όλο το λιμάνι κι όχι μόνο
για να εισπράττει τις κλήσεις για
το παράνομο παρκάρισμα στην παραλιακή.
Αφού μετά από πολλά τηλεφωνήματα,
αποφάσισε κάποιος στο λιμεναρχείο
να σηκώσει το τηλέφωνο,
η απάντηση τους ήταν πως αν βολέψει
να φύγει κάποιος από το λιμάνι θα
του πει να βγάλει και το σκύλο έξω.
Το οποίο όση ώρα ήμασταν εκεί δεν έγινε.
Τελικά, ένα παιδί, βούτηξε, έπιασε
το σκύλο αγκαλιά και με τη βοήθεια
των υπολοίπων τον έβγαλαν έξω.
Ο σκύλος όχι μόνο επιθετικός δεν ήταν,
αλλά κάθισε τόσο ήρεμος
στην αγκαλιά του παιδιού που
τον έβγαλε και μετά τον χάιδευαν
όλοι όσοι βρισκόταν εκεί και
δεν έδειξε ούτε μια στιγμή να αγριεύει.
Η δική μου η άποψη, όπως ακριβώς
την είδα επειδή ήμουν ακριβώς από πίσω ,
είναι πως ο σκύλος δεν ήταν καν επιθετικός
όποτε δεν κατάλαβα ποτέ όλη αυτή
την συμπεριφορά που δε θα την δικαιολογούσα
ακόμα κι αν υπήρχε όντως πρόβλημα επιθετικότητας.
Γιατί και σε αυτή την περίπτωση υπήρχαμε
πολλοί άνθρωποι εκεί που θα μπορούσαμε
να τον βοηθήσουμε αν είχε δεχθεί επίθεση
από το σκύλο.
Σέβομαι πως μερικοί άνθρωποι μπορεί
να φοβούνται περισσότερο από κάποιους άλλους
τα σκυλιά αλλά αυτό δεν τους δίνει
κανένα δικαίωμα να τα σκοτώσουν,
μπορούν να τα βάλουν με τους ανθρώπους
που τα παρατάνε στο δρόμο.
Ας σκεφτόμαστε όλοι που και που
πως αυτός ο κόσμος δεν είναι μόνο
για το είδος των ανθρώπων και
πως ο συγκεκριμένος «κύριος»
είναι πολύ πιο επικίνδυνος και
επιθετικός -προς σκύλους και ανθρώπους-
από πολλούς σκύλους για να μπορεί
να κυκλοφορεί ελεύθερος και
να ντροπιάζει τα παιδία του. "
ΥΓ. αντιγραφή από αναγνώστρια Β.τρωκτικου
ΥΓ. αντιγραφή από αναγνώστρια Β.τρωκτικου
ΥΓ. αφιερωμένο στον διαχειριστή πολυκατοικίας,
που συσχετίζει κοινόχρηστα με σκυλιά, αγνοώντας
πως για να έχεις σκυλιά δεν χρειάζονται χρήματα αλλά
ανθρωπιά και αγάπη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου