Δευτέρα 20 Δεκεμβρίου 2010

ΣΗΜΕΡΑ ΠΗΓΑ ΣΤΗΝ ΕΦΟΡΙΑ...



- γιατί με καλέσατε ;
τα τελευταία χρόνια
μου ήπιατε όλο το αίμα

- σου έχουν μείνει τρεις σταγόνες,
τις θέλουμε κι αυτές.....

- !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

- και αυτούς που θάπρεπε....και δεν....
τους καλέσατε και αυτούς ;

- δεν είναι δική σου δουλειά αυτό,
μεγάλη γλώσσα έχεις. !

************************

Αυτά εδώ είναι τα λόγια του Εκκλησιαστή
Ματαιότης ματαιοτήτων,
είπε ο Εκκλησιαστής,
ματαιότης ματαιοτήτων,
τα πάντα ματαιότης.

ποιό είναι το κέρδος του ανθρώπου
που μοχθεί αδιάκοπα
κάτω από τον ήλιο ;

οι γενιές φεύγουν και έρχονται,
όμως η γη παραμένει στους αιώνες
ο ήλιος ανατέλλει και δύει
κι όλο τρέχει προς το σημείο
απ όπου ανέτειλε.
κατά τον νοτιά φυσούν οι άνεμοι
κι ύστερα προς τον βοριά
τραβάνε στριφογυρίζοντας
αδιάκοπα και πάντα επιστρέφουν.

όλα τα ποτάμια χύνονται στη θάλασσα
όμως η θάλασσα δεν πλημμυρίζει.
στον τόπο όπου ξεκίνησαν
εκεί γυρίζουν πάλι.

τα πάντα χρειάζονται μόχθο πολύ.
κι ο άνθρωπος δεν βρίσκει
τρόπο να τα περιγράψει.
τα μάτια του
δεν χορταίνουν να βλέπουν
και τ αυτιά του
δεν χορταίνουνε να ακούν.

Ο,τι υπήρξε θα ξαναυπάρξει
κι ό,τι έγινε θα γίνει κάποτε ξανά.
τίποτε δεν είναι καινούριο
πάνω σε αυτή τη γη.
όποιος θα μιλήσει και θα πει
Δες κάτι καινούριο ,
θα λάβει την απάντηση ,
πως αυτό υπήρξε εδώ κι αιώνες
πριν από μας.

Τα περασμένα κανείς
δεν τα θυμάται.
Κι όσα θα συμβούν
θα σβήσουν
απ τη μνήμη των ανθρώπων,
που θα΄ρθουν ύστερα από μας .

τα είδα όλα όσα διαδραματίζονται
κάτω απ τον ήλιο
και διαπίστωσα
πως όλα ήταν
μάταια κι εφήμερα.
Ο,τι στράβωσε δεν γίνεται
να ισιώσει
κι ό,τι λείπει
δεν μπορεί να μετρηθεί.

Σκέφτηκα λοιπόν ,
πως έγινα μέγας και τρανός ,
πως γνώρισα δόξες
και συγκέντρωσα τόσες γνώσεις,
που ξεπέρασα όλους
όσοι έζησαν πριν από μένα
στην Ιερουσαλήμ.
Αρα ήταν καιρός
να ερευνήσω ,
με όλη μου την ψυχή,
την ανθρώπινη
σοφία και γνώση.

Ο νους μου γνώρισε πολλά
και έμαθε πολλά.
Μελέτησα τη μωρία
και τα λάθη των ανθρώπων,
ώσπου κατάλαβα
πως όλα αυτά
Είναι ένα τίποτα .

Γιατί μέσα στην πολλή σοφία
κρύβεται θλίψη πολλή.
Κι όποιος
τις γνώσεις του πληθαίνει ,
τα βάσανά του μεγαλώνει.

*********************
ακόμη και χωρίς αίμα
ΠΑΝΤΑ ΕΛΠΙΖΩ .

*********************

* Η φωτογραφία του πίνακα
του Α. Ακριθάκη

* Εκκλησιαστής.
Μετάφραση Αλεξ. Ισαρης
Ολκός 1998.

1 σχόλιο:

  1. Στην παρούσα φάση (οικονομική κρίση εννοώ) δεν ελπίζω τίποτε, μόνο λυπάμαι τα παιδιά όλων μας μιας και εμείς ζήσαμε και με λιγότερα, που αγωνιστήκαμε για το καλύτερο μέλλον τους το οποίο τώρα διαφαίνεται ζοφερό...

    ΚΑΛΕΣ και ΧΑΡΟΥΜΕΝΕΣ ΓΙΟΡΤΕΣ!!!

    Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιές

    ΑπάντησηΔιαγραφή