για να πω ευχαριστώ στην Βροχούλα
που πρώτη συνάντησα ,
όταν ήμουν στον πάτο του πηγαδιού,
και , παρότι εικονική η βροχή της,
βράχηκα ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ
ένοιωσα τις ψιχάλες της
στην καρδιά και στο μυαλό μου,
σηκώθηκα όρθια και άρχισα
να περπατάω με μικρά βήματα
στην αρχή ..και βρήκα ξανά
τον δικό μου δρόμο .....
ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΠΟΥ ΑΡΧΙΣΕΣ
ΝΑ ΨΙΧΑΛΙΖΕΙΣ ΠΑΛΙ....
εγώ σευχαριστώ.. Oλα ειναι δρόμος.. ολα στο μυαλό μας αρχίζουν συνεχίζουν και τελειώνουν.. και πάλι απο την αρχή..
ΑπάντησηΔιαγραφήλίγο πιο πάνω απο τις στέγες των σπιτιών απλώνεται ο ουρανός, απέραντος, καταγάλανος και κάποτε συννεφιασμένος.. σαυτη την εναλλαγη κρυβεται η ομορφιά..
σε φιλώ