Πέμπτη 1 Σεπτεμβρίου 2011

Οταν ένας Δρόμος Τελειώνει....



Ενώ Εσύ Είσαι στην Εντατική
Εγώ Βλέπω , ακούω, διαβάζω, μιλάω , περπατάω ...
Ενώ Εσύ Κοιμάσαι
Εγώ δεν βλέπω όνειρα ...
Ενώ Εσύ Φεύγεις,
ο πόνος του αποχωρισμού τρυπάει τα κόκαλα μου
να τα σημαδέψει για πάντα ....
μέχρι να ξαναειδωθούμε ;;;


Αγαπημένε μου Πατέρα
είμαι περήφανη που είμαι κόρη σου...

8 σχόλια:

  1. Μη σταματήσεις ποτέ να θυμάσαι...Θα καταλάβεις ότι είναι η μοναδική ενέργεια που δεν έχει τέλος. Αιωρείται στο άπειρο και μας κρατά κοντά σ'αυτούς που αγαπάμε. Όποια μορφή και αν έχουν, σε όποια πλευρά του σύμπαντος και αν βρίσκονται...Ξεπερνάει τα πάντα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Καλημέρα , καλή δύναμη και απο εμένα Δέσποινα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Δέσποινά μου, χάθηκα για καιρό, εγκλωβισμένη τούτη τη δύσκολη περίοδο ανάμεσα στις συνεχείς για όλους μας ανατροπές της καθημερινότητας και τα νοσοκομεία με την ασθένεια του δικού μου πατέρα.

    Καλή δύναμη,

    Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιές

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ!

    ΕΥΧΟΜΑΙ ΝΑ ΕΊΣΑΙ ΚΑΛΆ,

    Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιές

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Νάξερες πόόόσο πολύ σε καταλαβαίνω...βιώνω ομοίως...
    Καλή δύναμη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή